Door: Lisa Teluij
Toen ik in september 2013 startte als stagiaire bij de Liedjesfabriek, was alles nog helemaal nieuw en spannend. Samen met Pelle werd ik begeleid naar het zelfstandig kunnen Liedjesfabrieken met de kinderen in het Radboud UMC. De eerste keer dat ik dat alleen mocht doen, was dan ook een bijzondere.
Pelle en ik zagen regelmatig twee vrolijke jongetjes op de afdeling, en ik mocht langs bij één van de twee: Mees! Ietwat gespannen en enthousiast begon ik, samen met Pelle, aan mijn eerste keer alleen Liedjesfabrieken. En wat was dat leuk! Mees was helemaal gek van draken en vertelde me in geuren en kleuren over zijn drakenverzameling. Het zingen was in het begin nog wat spannend, maar al snel bleek Mees een natuurtalentje en we hebben, met wat hulp van mama en de zusjes van Mees, een prachtig liedje opgenomen.
Ik ben Mees nog regelmatig tegengekomen in het Radboud, vaak in zijn stoere drakenpak. De behandeling van Mees moest worden voortgezet in Amerika. Toen het gezin van Mees afscheid kwam nemen van alle medewerkers in het Radboud hebben Pelle en ik ze nog uitgezwaaid en we kregen nog een speciaal cadeautje als bedankje. Op het kaartje dat erbij zat, stond: ‘Lisa, ik ben super trots op de mooie clip! X Mees’.
‘Lisa, ik ben super trots op de mooie clip! X Mees’
Toen Mees naar Amerika ging, zijn Pelle en ik het blog van zijn familie blijven volgen. We waren benieuwd hoe het met hen was en hoe het hen verging in Amerika. Na een boel positieve berichten kwam er helaas ineens een negatief bericht. Er waren toch weer uitzaaiingen gevonden bij Mees en hij kon niet meer beter worden.. We hebben de mooiste drakenkaart die we maar konden vinden uitgezocht en naar Mees en zijn gezin opgestuurd. Mees is in januari 2015 overleden.
Een tijdje geleden kreeg ik ineens een mailtje van de moeder van Mees. Voor de behandeling en het verblijf van het gezin in Amerika is destijds een stichting opgericht: Ameesingmees. Na het overlijden van Mees was er nog een geldbedrag over en een jaar later heeft het gezin van Mees besloten dit geld te schenken aan de dingen die belangrijk zijn geweest voor Mees. Een groot deel van het geld werd geschonken aan onderzoek naar neuroblastoom, maar ook de Liedjesfabriek heeft een deel gekregen. De moeder van Mees heeft het als volgt omschreven op haar blog: ‘Ook de Liedjesfabriek heeft een mooi bedrag gekregen, zij zetten zich in om een gouden herinnering te geven aan alle chronische en ongeneeslijk zieke kinderen. Zo heeft ook Mees genoten van zijn eigen “Liedje”, nog steeds te vinden op Youtube!’
In december 2015 hebben Pelle en ik het gezin van Mees weer ontmoet in het Radboud voor de uitreiking van de cheque. Ze wilden deze graag aan ons persoonlijk geven. Het was een bijzondere ontmoeting; heftig en heel erg mooi! Wat een superkanjers, dit gezin van Mees! Ik wens deze lieve mensen heel veel geluk toe en Mees blijft ook voor mij altijd een bijzondere herinnering.
Lees hier het blog van Mees en bekijk hier zijn clip.
—
Lisa Teluij studeerde Muziektherapie op de HAN en heeft stage gelopen bij de Liedjesfabriek. Met haar vakinhoudelijke ervaring versterkt ze het team van liedjesmuzikanten. “Toen ik de Liedjesfabriek op de lijst van stageplekken zag staan wist ik meteen dat dit was wat ik wilde doen. Door mijn eigen ziekenhuiservaring heb ik gemerkt dat muziek een hele belangrijke rol speelt in het even vergeten van vervelende dingen.”
